Osteopatia, nazwa która większości z Nas niewiele mówi. Czas, w którym zaczyna się jako nauka to koniec 19 stulecia. Nazwę zawdzięczamy jej prekursorowi Andrew Taylor Stillowi (1828–1912), który do dziś uznawany jest za ojca medycyny osteopatycznej. Samo słowo powstało z mariażu dwóch odrębnych słów, które w prostym tłumaczeniu oznaczają empatię dla kości.
Pod pojęciem osteopatii należy rozumieć sposób postępowania terapeutycznego, oparty na diagnozie klinicznej i leczeniu manualnym. Filozofia postępowania skupia się na strukturze ciała i polega na poddaniu oddziaływaniu całego człowieka, bez względu na jego wiek i czas trwania dolegliwości, w miejscach występowania dysfunkcji, a nie tylko w tam gdzie odczuwa dolegliwości.
Dążenie do przywrócenia równowagi w ciele, jest podstawowym celem osteopatii. Zmierza się do tego poprzez likwidowanie bądź minimalizowanie dysfunkcji w organizmie w wyniku zastosowania łagodnych i bezpiecznych zabiegów manualnych.
Osteopatia koncentruje się przede wszystkim na zdrowiu, a nie na zwalczaniu chorób.
Medycyna osteopatyczna
Osteopatia opiera się na następujących zasadach:
- Organizm ludzki stanowi jedność,
- Budowa ciała oraz zachodzące w nim procesy są wzajemnie powiązane zarówno w płaszczyźnie strukturalnej jak i duchowo-psychicznej,
- Organizm posiada własne mechanizmy samoleczenia i autoregulacji.
- Procesy lecznicze wynikają z powyższych trzech zasad.
Wskazania do terapii osteopatycznej
- Ostre i przewlekłe zespoły bólowe układu kostno-stawowego i kręgosłupa (np. rwa kulszowa, rwa barkowa, dyskopatie, zmiany degeneracyjne dużych stawów)
- Funkcjonalne schorzenia układu gastroenterologicznego, urologicznego, ginekologicznego, układu krążenia i układu oddechowego
- Bóle głowy u dzieci i dorosłych
- Stany pourazowe i powypadkowe u dzieci i dorosłych
- Urazy okołoporodowe u dzieci; zaburzenia rozwoju koordynacji i psychomotoryki u dzieci; zespoły bólowe kobiet w ciąży i profilaktyka okołoporodowa
- Wady postawy
- Zespoły psychosomatyczne, lękowe i depresje
Osteopata
Terapeuta posiadający doskonałe umiejętności manualne pozwalające na wykonywanie technik zabiegowych bezboleśnie i bardzo precyzyjnie. Umiejętności te nabyte w trakcie długotrwałego szkolenia są gwarancją bezpieczeństwa dla pacjentów i satysfakcji zawodowej dla terapeuty. Osteopata posiada duży zasób wiedzy ogólnomedycznej i bardzo dobrą znajomość anatomii oraz fizjologii. Jest praktykiem o dużym poziomie odpowiedzialności, znającym granice swoich możliwości terapeutycznych